Via de digitale snelweg waren er al diverse afmeldingen voor de rit van deze morgen. Helaas zelfs een enkeling die het adagium van Ellie Lust ‘ether discipline’ niet weten te volgen: geen melding of zowel ‘Ik ben erbij’, als ‘Ik ben er niet bij’. Het eindresultaat om 08:00 uur tussen enkele regendruppels door vijf die-hards aan de start. Het werd dus een 5- 5-50 rit. Met zijn 5-en op pad, regelmatig in het open veld windkracht zuid-5 trotserend gedurende de eerste 50km. Via prachtige autoluwe binnenwegen begaven we ons steeds dieper de provincie in. By-the-way: bijna geen auto’s op de weg, wel enkele grote tractoren die zich alleenheersers waanden en ons volledig de berm in drukten. Even verderop gelukkig ook een landbouwer die zijn machine wel bestuurde rekening houdend met ons. Hij kreegdirect dank-gebaren.
Langzaamaan kwam Neeritter in zicht en de koffie-pauze was zeer welkom. Het is een bijzondere locatie voor fietsers: Forellenvijver Heioord. Vele vissers die voor zichzelf of in clubverband focus hebben voor hun dobber. Daarnaast diverse tafeltjes met pensionado’s
die een kaartje leggen en het dorpsnieuws bespreken. Omdat het opnieuw wat begon te druppelen, bestelden we een tweede kop koffie. Sjaak was echter druk met zijn andere hobby: overal foto’s van maken. Hij werd echter gesommeerd te gaan zitten door een oudere dame die het toestel overnam en dus de hele groep kon vastleggen. Hoewel het nog niet helemaal droog was, werden de helmen weer opgezet en de schoenen weer in de pedalen geklikt. Nog even een stukje door ‘Bels’ en dan terug naar Zaerum.
Het werd een bijzondere gewaarwording: het lijkt wel of we op een elektrische fietsen zitten! De wind hadden we vol in de rug en moeiteloos vloog het tempo omhoog met die natuurlijke ondersteuning. Wederom geen andere verkeersdeelnemers op de weg en vol noordwaarts.
Het Dubbroek tussen Baarlo een Maasbree leek even een scherprechter in het enthousiasme te worden: toch even een paar km de wind vol van voren. Daarna uitbollen naar… huis. Geen Trapperie meer vandaag om 12:30 uur, maar de fiets poetsen, want we zaten behoorlijk onder ‘dun dreet’. Pierre bedankt voor deze mooie rit: 102 km zonder materiaalpech.