Rond zeven uur deze morgen viel er nog een lichte miezer-regen. Zou dit de opkomst beïnvloeden, mijmerde ik tijdens het gereedmaken voor vertrek. Niets bleek minder waar,
maar liefst 13 mannen stonden om 7:30 uur klaar voor de start om de rit van Pierre naar Gemert te fietsen.
Zonder al te veel haast werd koers gezet richting Brabant en hier en daar werd een andere weg ingeslagen dan we normaal gesproken zouden doen. Altijd leuk om weer nieuwe wegen en paden te ontdekken. Het is vakantietijd en rustig op de weg, maar menig gemeente zou wel het onderhoud van de fietspaden weer op de agenda mogen zetten. Hieren daar ligt er soms bar en boos bij. Met het langzaam stijgen van de temperatuur steeg ook het tempo in de groep en ver voor 10:00 uur namen we al plaats op het terras in Gemert. Alsof de tijd stil heeft gestaan in dit etablissement. Koffie met een ouderwets Marie-kuukske, maar even later trakteerde de bejaarde waardin ons op een ‘negerzoen’. Afrekenen kon wel weer digitaal, dus de tijd staat ook daar niet stil. De route
werd vervolgd en met een licht tegenwindje togen we weer richting Limburg. Geen vuiltje aan de lucht, zelfs het zonnetje brak door. Wellicht heeft dat de concentratie doen verslappen, want op het pad van Helmond naar Liessel lag los zand en daar kunnen de dunne bandjes niet zo goed mee overweg. Het gevolg was dat drie man onderuit schoven.
Behalve een deukje in het imago en een schaafwond, leek het verder mee te vallen. Schade aan de fietsen was gelukkig ook minimaal. Wel voor iedereen weer een opfrisser: bij de les blijven, ook fietsen in niet altijd zonder gevaar! In een aanzienlijk rustiger tempo leidde wegkapitein Pierre ons rechtstreeks naar huis. Even bezinnen en blijven genieten van onze hobby.
105 km op de teller van deze route door mooie gebieden en beterschap aan de ongelukkigen.