Het was vandaag weer zover, de jaarlijkse Véloklub marathon!
Altijd een mooi sportief spektakel en er worden ook de nodige kilometers gemaakt.
Peter Driessen was de wegkapitein, die deze marathon alleen maar ook meerdere keren met diverse Véloklubleden
(Sjaak, Stefan) goed had voorbereid en daar waar nodig had aangepast.
Achteraf zou echter blijken dat dit aantal verkenningen niet overdreven was.
Om 7:00 uur verzamelden zich 10 fanatieke Véloklubleden en gastrijder Frank Fonteyne van de LECT (Limburg
Express Cycling Team). Het weer zou vandaag fantastisch worden, weinig wind en lekker temperatuurtje.
In de korte briefing meldde onze wegkapitein Peter dat er niet te gek hard en veilig gefietst moest worden.
Hierna werd er koers gezet over bekende wegen richting Venray. Iedereen had er veel zin in en er werd volop met
elkaar gekletst. Ook werd er om de 10 km van kop gewisseld. Werkte heenweg heel goed.
Na Oploo, St. Anthonis, St. Hubert kwamen we via Beers in een steeds meer waterrijk gebied. We zouden vandaag
diverse rivieren oversteken o.a. Maas, Waal, Neder-Rijn, Linge. We fietsten dwars door het plaatsje Grave en daarna
Wijchen (vlak langs het huis van de ouders van Marcel). Vandaag zat bijna alles mee, maar toch was er nog wat
malheur te melden. Appie reed namelijk vlak voor Ewijk lek en moest ook nog aanhoren dat zijn bandenkeuze niet
meer van deze tijd is. Niks van aantrekken Appie. Toch werd het euvel snel en vakkundig door hemzelf opgelost!
Top Appie!
Van Ewijk gingen we via de A50 fietsbrug de Waal over richting Valburg. Toen we Elst hadden aangedaan werd er
koers gezet naar onze eerste pauzestop en wel golfbaan Welderen in Elst. We hadden immers al bijna 100 km
afgelegd. De fietsen mochten we niet op de “green” zetten (flauw hè), maar het terras met een prachtig uitzicht over
de golfbaan was toch wel super! Koffie en voor sommigen zelfs gebak gingen er prima in.
Iedereen was tot nu toe (op de gravelstroken na natuurlijk) zeer tevreden over de route, maar het mooiste moest nog
komen verzekerde onze wegkapitein.
We fietsten verder door de vele prachtige boomgaarden van de Betuwe en daarna door natuurgebied Meinerswijk.
Daarna bereikten we de rand van Arnhem (ons verste punt van vandaag) en bogen af naar Huissen en Doornenburg
aan de Linge. Het prachtige kasteel zagen we in de verte liggen.
Vanaf hier fietsten we over de vele dijken van dit Maas & Waal gebied. Gelukkig met weinig wind maar wel veel
overige recreatieve fietsers. Oppassen dus!
Verder namen we de fietsferry van Doornenburg-Milligerwaard. Was er wel druk en het duurde dus ook allemaal vrij
lang. De overtocht was prachtig.
Daarna gingen we de Duitse grens over en kwamen door Zyflich, Kranenburg en fietsten langs het Reichswald naar
Grafwegen om van hieruit weer in Nederland te komen. Milsbeek, Gennep en Beugen vlogen aan ons voorbij en we
arriveerden in Boxmeer bij onze 2-de stop namelijk Brasserie de Bock. Wat hier besteld werd, wil je echt niet weten.
Sommigen bestelden zelfs een 3-dubbele uitsmijter en de tosti’s vlogen om je oren. Dachten zij, dat we nog 160 km
moesten fietsen? Nee, die hebben we gehad!! We hoeven nog maar 40 km! Wat een vette hap en dan te bedenken
dat de profwielrenners de hoeveelheden rijst in grammen moeten afwegen!
Na deze (te) lange pauze, het laatste stuk door de Maasheggen en via Vierlingsbeek, Geijsteren en Oostrum naar
huis, waar we na precies 200 km om 17.00 uur arriveerden bij ons eindstation Trapperie de Werkplats.
Daar werd door het restant nog lekker geproost op weer een fantastische editie van de Véloklub marathon.