10 maart 2019 Openingsrit Véloklub met rondje Peel
Na een valpartij 2 weken geleden met de mountainbike had ik niet veel meer gedaan en had er dan ook echt zin in om weer op de racefiets te beginnen. Gisteren verjaardag gehad maar toch vroeg naar bed gegaan (1.00uur) om ’s morgens fit te zijn en om 9.00uur bij onze startlocatie te zijn waar traditioneel de zondag na de carnaval het wegseizoen weer begint.
’s Avonds van te voren al netjes alle kleren klaar gelegd, bidon gevuld en in de houder gestopt. Sjaaks laatste rit in de Peel gedownload en op mijn GPS gezet zodat ik er helemaal klaar voor was.
Wekker gezet en om 7.30uur opgestaan, aangezien ik toch niet meer kon slapen van de spanning. Lekker kopje koffie gezet, broodjes gesmeerd en aan tafel gegeten met krantje er bij
Komt er om 8.12uur een appje van Jan dat Sjaak een mailtje heeft gestuurd dat de rit vanwege de weersomstandigheden afgelast werd. Verdorie dacht ik dat zal toch niet waar zijn. Meteen Weeronline en Buienradar aangezet. Daar werd ik inderdaad niet vrolijk van. Regen, wind en dunne bandjes is nooit een goeie combinatie. Groot gelijk van onze voorzitter maar wel kl*te voor mij.
Nog effe met mijn trainingsmaatjes Leon en Jan ge-appt wat zij wilden doen. Zij hadden als alternatief: Tacx (heb ik niet ;-( ) en hardlopen (voor mij geen optie na mijn valpartij 2 weken geleden, grrr!.
Maar niet getreurd, ik ga gewoon fietsen, tenslotte had ik me daar op verheugd, ben niet van suiker, kan wel tegen een stootje (nou ja…..) en waai niet zomaar weg (ook al twijfelachtig met mijn gewicht). Verder waren alle ingrediënten aanwezig voor een avontuurlijke tocht (wind, regen).
Regenjasje aan, spatbord op de racefiets, GPS aan en nog een kus als afscheid en wegwezen.
Het was in het begin niet direct echt leuk, maar ja. Als je de Marmotte wil fietsen dan moet je daar wat voor over hebben.
De dunne bandjes sneden de waterplassen in tweeën alsof het Mozes en de Rode Zee was. De wind stond uiteraard verkeerd in het begin en het was lekker rustig op de weg..
De tocht voerde door de Peeldorpen Kronenberg, Evertsoord, Helenaveen, Griendtsveen en verder richting Deurne en afslag Liessel waar ik voorzichtig over de gladde stenen door de bochten ging.
Na Liessel ging het door de velden langs de Astensche Aa verder naar het pittoreske Willemsveen en de Eeuwelsche Loop naar Heusden en achter de Grote Peel naar Ospeldijk. De regen kletterde met enige regelmaat naar beneden en de wind hield hier mee gelijke pas. Na Ospeldijk werd het pas echt leuk. Regen en harde wind in de rug. Met tempo 40-45 km/uur ging het richting Meijel. Hier aangekomen ging de route binnendoor naar Grashoek waar zelfs de zon zich nog waterig liet zien.
Sevenum werd weer genaderd via de Steegbergen en Toverland.
Net voor half twaalf arriveerde ik weer bij de Saevewaeg waar traditioneel de koffie en vlaai klaar staat bij de openingsrit. Tevens heb ik daar een groepsfoto laten maken waarbij we de koffie en vlaai goed hebben laten smaken. Jammer voor de rest die de openingsrit gemist hebben.
Sjaak het was een mooie route en ik ben blij dat ik deze heroïsche tocht heb gefietst, maar het was zeker geen verkeerde beslissing om deze niet door te laten gaan. Tenslotte moet verstand altijd zegevieren, maar dat wil bij mij soms niet lukken 😉
Ik wil iedereen alvast heel veel succes en plezier wensen bij het komende wegseizoen. Volgende week doen we het dunnetjes over en dan zal ik zorgen dat we netjes in Kevelaer terechtkomen waar ze vast ook wel Kaffee und Kuchen hebben.
Voor de statistici:
69,75km met gemiddelde van 29,8km/h
Geen lekke band!
Namens de plaatsvervangende wegkapitein (bij gebrek aan beter)
Henk Hoeijmakers