Zaterdag 20 september 2014.
Vanmorgen in alle vroegte wordt ik gewekt door enig gerommel van onweer wat over het Noord -Limburgse land trekt. Het is vandaag ook de dag dat 2 veloleden samen met een groep vrouwelijke fietsers uit Putte-Kapelle (B) een toertocht zullen gaan maken. Uiteraard werd er gehoopt op droog weer en even werd er bekeken of er toch niet een uurtje later vertrokken zou moeten worden. Gelukkig brak de hemel al vrij snel open en om 2 minuten over negen werden Hans en Huub door 3 dames nabij de Schatberg opgewacht. “Het zouden er toch 9 zijn” hoor ik mezelf zeggen en al snel bleek dat de overige 6 met enige vertraging zouden komen opdagen. Schijnbaar was de avond ervoren ook heel gezellig geweest en ja…… dan is het ’s morgen ook weer vroeg. Na enige minuten was het hele gezelschap compleet en vertrokken we richting Panningen. Erg ver kwamen we niet doordat Hans na 1 km. door glaswerk reed en zijn band in een tel leeg was. Na grondige inspectie moesten we constateren dat verder rijden met de huidige band weer snel problemen zou opleveren. Er zat immers een flink gat in de buitenband waardoor de binnenband zichtbaar was. Gelukkig had een van de dames nog een buitenband in haar auto liggen en werd besloten terug te rijden naar de schatberg, waar het damesteam een villa hadden gehuurd. Hoewel we niet wisten of we uberhaupt koffie zouden krijgen deze dag, hadden we die nu wel erg snel te pakken. De band was inmiddels gemaakt en we konden ons weer gaan opmaken voor de herstart. De mensen op het park moeten wel gedacht hebben dat we heel fanatiek waren nu we voor de 3e keer langsfietste. Met Hans en Huub op kop verlieten we het park. Voordat we even later Maasbree uit konden rijden, konden we in de remmen knijpen vanwege een zgn. afloper. De tweede lekke band was een feit. Deze kon gelukkig ter plekke door de 2 meest technische dames van het team worden gerepareerd en de course kon verder. De temperatuur was inmiddels geklommen en de stemming zat er meteen goed in. In Hout Blerick kreeg een eekhoorn nog de schrik van zijn of haar leven doordat deze vlak voor de kopmannen de weg overstak. Wat hebben eekhoorntjes een timing zeg. Gelukkig liep dit voor dit diertje en de fietsers goed af. Via Baarlo langs de Maas naar Neer. De dames genoten van datgene wat wij al zo vaak hadden gezien. Mooie vergezichten over de maasvlakte. Nabij Nunhem reden we het Leudal in en terwijl enkele druppels op het gemengde team neerdaalde werd de 3e lekke band genoteerd. Uit medelijden met de dames schoot Hans maar eens te hulp met de reparatie. Pomp werk was echter overbodig, daar de vrouwen nog al wat bommekes bij zich hadden. We hadden weer een woord geleerd. Hier noemen ze die dingen gewoon CO2 patronen. Maar hoe dan ook, de band was in een mum van tijd hard. En een leeg patroon…….tja wat doe je daarmee? Deponeren in de vuilnisbak die er toevallig staat, of toch nee…… Recycleren dat was het, en het bommeke werd meegenomen om deze op de juiste manier af te voeren. Verder verliep de koers prima en onder een uitbundig zonnetje bereikten we met enige vertraging het witte stadje Thorn.
Hier werd door de met name hongerige dames het personeel in de keuken flink aan het werk gezet. Resultaat een heerlijke lunch waaraan iedereen zich tegoed deed. Na ruim een uurtje rust werden de fietsen weer ter hand genomen. Op dat moment waren er 67 km. afgelegd en konden we beginnen aan de 2e gedeelte. Zonder problemen reden we via Wessem, Horn, Roggel, Helden richting Horst. Ter hoogte van Maasbree moesten we de MA run voor laten gaan en hebben we deze stoet nog toegejuicht. Via de binnenwegen konden we de koers verder vervolgen en via Broek reden we Sevenum weer in, waar even later wederom de Run langs kwam en er weer gewacht moest worden. Gelukkig zijn er vele wegen naar Horst en 1 daarvan leidde uiteindelijk naar het Boscafe Kasteelse Bossen. Hier konden we de rit bijna afsluiten en werd vooral door de dames geprofiteerd van de Limburgse vlaai. Hans en Huub namen genoegen met een biertje. De sfeer was geweldig en we spraken met elkaar of dat we elkaar al jaren kenden. Niemand had zin om naar huis te gaan en zo werd er nog maar een drankje besteld, waarop een der dames zei: “wat we hier hebben, hebben we in het huisje op het park niet. Inmiddels was het tegen 18 uur en besloten werd om terug naar Sevenum te rijden. Hans reed nog mee tot voorbij Meterik waar hij alle dames bedankte voor de mooie dag en ter plekke afscheid nam. Hierna nam Huub het laatste gedeelte van de route over en leidde de dames door het centrum van Sevenum in de richting van de Schatberg. Ook Huub wenste de dames nog een leuk weekeinde en bedankte iedereen voor de mooie dag. Een dag waarop we met zijn allen 129 km. wisten te rijden. Volle bewondering voor jullie: dames. En mochten jullie de komende jaren wederom in deze regio een fietstocht willen maken, dan kunnen jullie vrijwel zeker wederom op de hulp van onze vereniging rekenen. Succes met jullie team WOW (women on wheels).
Groet Hans en Huub
Een slecht begin Hans…..
En alles kwam goed.
