Zondagmorgen 17 september 6.30 uur ging de wekker. Het regende!!
Nou ja, de voorspelling was dat het vanaf 7.00-7.30 uur droog zou zijn en blijven. Dus regenjasje niet nodig. Voor zekerheid maar mijn ouwe racefiets van stal gehaald met spatbord, want de weg zou nog wel nat zijn. En toch vlug een regenjas in de rugzak. Je weet tenslotte maar nooit!
7.55 uur ter plekke bij de Trapperie waar al een heel aantal fietsers klaar stonden. Het werden er steeds meer. Zelfs Nikkie Verdonschot uit Ysselsteyn was er weer. Op een of andere manier was het vorige week toch wel goed bevallen. Heel positief voor ons, want het leek haar leuk om weer mee te fietsen. Ze kwam daarvoor vanmorgen helemaal uit Weert naar ons toe gefietst. Mooi karaktertje, kunnen nog wat mensen van leren, haha.
Maar goed. Uiteindelijk waren we met 13 man behalve de beoogde kapitein (Piet). Hij kreeg een beetje respijt en uiteindelijk was hij er toch en we verwachtten een uitgebreide briefing, maar Piet zei: we gaan die kant op, richting de Steeg. Niet uitgebreid maar wel heel duidelijk. Iedereen er achteraan en het ging al meteen in een aardig tempo wat onze senior Jac O. nog heel goed kon volgen. Al vrij snel kwamen we over wegen die ik nog niet kende en iedereen volgde goed. Totdat na zo’n half uur, 3 kwartier het begon te regenen. Ik blij en nog een aantal die een regenjas bij zich hadden, zodat we na 5 minuten weer de weg op konden. Het was niet koud maar wel nat. Dit duurde ongeveer een uur. De rit werd goed geleid door Piet en het ging voorspoedig, totdat er in een keer uit het niets “lek” werd geroepen. Huub was de pineut (nou ja, zijn achterband dan). Deze werd onder deskundige begeleiding gewisseld zodat we na 10 minuten weer verder konden. Maar ja, toen we Altweerterheide binnen reden werd er weer “lek” geroepen door Huub. Hij was er meteen klaar mee: ik bel en laat me afslepen, hier heb ik geen zin in, was zijn mededeling. Ik bleef nog effe wachten of hij iemand aan de telefoon kreeg, zodat hij niet alleen achterbleef. Echter iedereen was al vertrokken, toen ik me omdraaide om te zeggen dat we verder konden fietsen. Maar gelukkig had Nikkie (gastrijder notabene) het wel in de gaten dat ik nog achter was gebleven en zij wachtte heel keurig op mij om gezamenlijk weer naar de groep te fietsen. Dank Nikkie!
De rit ging verder naar Stramproy, waar we bij de Vosseven koffie konden drinken, maar wel op voorwaarde dat er geen eigen consumptie werd gegeten op hun terras. De meesten van ons stopten ook heel netjes hun etenswaren weg om dat onder het fietsen te nuttigen.
Intussen was het weer droog geworden en Frits had nog een droog shirt van mij aangetrokken, zodat hij ook weer beter gehumeurd verder kon fietsen.
Onder een lekker zonnetje werd de route voortgezet, waarbij het tempo wisselde tussen de 28 en 38 km per uur.
Dit had wel tot gevolg dat Jac O. af en toe een zetje in de rug nodig had om bij te blijven. Dit lukte hem ook tot de laatste 5-6 km, toen zei hij, laat mij maar, ik kom er wel. Top volgehouden Jac!
Het was rond 12.30 uur dat we weer aanschoven bij de Trapperie om nog een versnapering te nemen en de mooie route van vandaag door te nemen. Tot onze verrassing zat daar ons achtergebleven lid Huub al aan het bier. Had toch nog een bandje gevonden en een stukje glas wat in de buitenband zat. Al met al toch mooi zijn tocht afgemaakt.
Het was een mooie dag vandaag en met de belofte dat Nikkie volgende week ook zou proberen mee te gaan zijn we uit elkaar gegaan.
Piet bedankt voor de rit van 103 km en prima geleid!