Na een periode van toch wel “ozelig” weer, zou het volgens de weersvoorspellingen dit weekend zelfs zomers warm moeten worden. Nou dat laatste is het zeker niet geworden, maar we zouden vanmorgen toch wel de 20°C aantikken.

Vandaag op deze al met 13°C lenteachtig aanvoelende zondagmorgen, stonden er maar liefst 13 renners klaar om aan de altijd mooie Duitsland-rit van onze wegkapitein Peter Hoeijmakers deel te nemen. In de briefing kondigde Peter aan dat we naar het Duitse plaatsje Schiefbahn zouden gaan. Huhh …wat.. waar gaan we heen? Naar Schiefbahn was zijn antwoord! De meesten hadden er nog nooit van gehoord, maar stonden gelukkig wel open voor deze verrassing.

Via de nog enigszins natte Bikeway fietsten we naar Venlo. We waren niet alleen op deze Bikeway, maar ook zeer veel kruipende naaktslakken. Zoveel mogelijk proberen te ontwijken was het devies, want deze slijmbeestjes wil je niet tegen je fiets of jezelf aangeplakt krijgen.

Tempo zat er vanaf het begin al goed in. Onze wegkapitein en Piet beten de spits af en werden later door velen goed afgelost. Na de Krickenbecker See kwamen we in een voor ons nog onbekend gebied terecht in de buurt van Grefrath. Dat waren weer met name de veldwegen van onze wegkapitein Peter en zijn maatje Frits. Wel veel draaien en keren vandaag. Het was continue intervallen geblazen. Er waren vele mooie maar ook wel minder mooie wegen bij (grote gaten in asfalt etc.). Ook waren door de landbouwvoertuigen diverse wegen regelmatig heel “schmutzig”! Ook moesten we later in de rit nog door een echte wali (ondergelopen weg) fietsen. De fietsen bleven dus vanmorgen niet schoon. Jammer maar het zij zo!

Even verderop in Duitsland kreeg Frits een klapband. Een geweldig harde klap en de lucht was er dus meteen uit. Bij nader onderzoek bleek er een flinke scheur in de buitenband te zitten en moest er zelfs een canvaslapje van Ger Dr. aan te pas komen om het geheel weer goed af te dichten. Gelukkig lukte het en kon Frits met ons door!

De temperatuur ging al behoorlijk omhoog en menigeen begon het al zelfs warm te krijgen. Toch kregen we weer een onaangename verrassing te verwerken, want in een scherpe bocht naar rechts met slecht asfalt, schoof Leon onderuit. Geen ernstige gevolgen door de lage snelheid, maar wel wat schaafwonden aan zijn arm en een gat in zijn kniestuk. Gelukkig geen verdere schade en konden we na een korte stop toch weer verder. De meesten begonnen onderhand wel zin in koffie te krijgen en na een kleine 55 km bereikten we ons koffieadres Bäckerei Mattheisen in Schiefbahn. Grote tafel gereserveerd door onze wegkapitein voor deze 13 Holländische Gäste. Top!
Goeie bak Kaffee voor weinig geld en voor sommigen ook nog Torte erbij.

Na deze lekkere koffiepauze werd weer koers huiswaarts gezet. De inmiddels aangetrokken zuidelijke wind hadden we gelukkig wel vaak in ons voordeel. Lekker! Tempo ging hierdoor meermaals boven de 40 km/uur. Via Knickelsdorf (wie kent het niet??) ging het weer richting het ons bekende gebied Hinsbeck en Dornbush en daar kreeg “onze-pechvogel-van-de-dag” Leon een lekke achterband. Met vereende krachten werd ook dit klusje geklaard.

Via Kaldenkirchen fietsten we naar Blerick en Boekend. Dan nog even onder de Europa-pa-weg door naar de Dorperdijk in Sevenum en na 106 km kwamen we door alle malheur van vanmorgen pas om 12.45 uur bij de Trapperie aan.
De meesten hielden het voor gezien en gingen naar huis. Wegkapitein Peter wilde samen met 2 anderen nog wel een drankje doen en er werd nog positief nagepraat over deze mooie en toch ook zeer verrassende rit van vanmorgen. Vele de meesten vele onbekende wegen vandaag.

We danken wegkapitein Peter voor de zeer fraaie rit van vanmorgen! Chapeau Peter!