Door droevige familie omstandigheden moest de rit naar St. Anthonis onder leiding van Eugene verzet worden. Piet Janssen was gelukkig bereid om de rit die voor volgende week gepland stond, naar vandaag te verplaatsen. Klasse Piet! De weersvoorspellingen waren echter bar en boos. Vorst (-4°C) en een ijskoude harde noordoosten wind. Gevoelstemperatuur zou tegen de -15°C aanvoelen. Toch stonden er vanmorgen 5 “winterkoninkjes” klaar om de rit naar Tungelroy te rijden. Deze 5 waren wel dusdanig gekleed dat het wel schaatsers leken die de 11-steden tocht gingen schaatsen. We koersten richting Midden-Limburg en dat betekende dat we begonnen met de wind vol in de rug. Piet en Ger Driessen nestelden zich op kop en de overige 3 (Sander Pauwels, Jac Oirbans en ondergetekende) volgden in hun slipstream. We boften natuurlijk wel met deze 2 kopmannen. Ger was vandaag helemaal beresterk, want hij kwam net terug van een trainingsstage uit Portugal. Ger bleef dan ook nagenoeg de gehele rit op kop rijden. Super Ger! Het fietsen naar de pauze plaats in Haler ging prima. Het gemiddelde lag zelfs boven de 30 km/uur. Maar wat wil je met de wind voornamelijk in de rug. Het enige echte probleem was de kou. De handen werden regelmatig tegen de dijen gekletst om ze maar een beetje warm te krijgen. Toch kon iedereen het bolwerken. Fietsgroepen waren er vanmorgen op de weg niet te zien. Wel kwamen we enkele strooiwagens tegen. Het moet niet gekker worden, dachten we. Na ca. 50 km waren we wel aan echt warme koffie toe. Toen we echter bij het dorpshuis “Bie Willie” in Haler aankwamen, kregen we even de schrik van ons leven. Er hing een bordje met de tekst: Gesloten! Op vrij oneerbiedige manier werd er met “boven” gecommuniceerd. Toch ging Ger voor de zekerheid even aan de deur voelen en wat bleek: ze waren toch open. Iedereen slaakte een zucht van verlichting en beende naar binnen. Aan plassen hoefden we de eerste 15 minuten niet te denken, want door de snerpende kou was er in de broek een schrikbarende “krimp” opgetreden. De kastelein was echter top, want hij had de warme koffie al op tafel staan, voordat wij wat winterkleding hadden uitgedaan. Geweldig Willie. Uiteraard dronken we nog een 2-de kop koffie, maar daarna gingen we ons toch opmaken voor de barre terugtocht. We werden zelfs een beetje geholpen door het kaartclubje wiens stamtafel we hadden ingepikt. De resterende 45 km zouden moeten worden afgelegd met voornamelijke harde en ijzig koude tegenwind. Het leek wel het schaatstraject van Franeker naar Dokkum. Ger bleef in de koppositie en werd met name zeer goed bij gestaan door Piet en in mindere mate door Sander en Sjaak. Hierdoor ging de terugreis toch nog redelijk goed. Vlak voor Sevenum werd op de “Poggio Barthlehiem” nog even een sprintje getrokken. Na 95 km op de teller bereilkten we om ca. 12.30 uur Sevenum. Het terras van de Sevewaeg werd hard voorbij gereden, want we wilden allen zo snel mogelijk onder de warme douche.
Al met al toch een mooie rit met enkele verrassende nog niet door ons bereden wegen. Piet bedankt voor deze mooie en daardoor hartverwarmende rit.
Nieuwe leden/Gastrijders.
Krijg je door voorgaand verhaal ook de kriebels om te gaan fietsen, kom dan eens een keer mee fietsen. Nieuwe leden zijn altijd welkom!
Handschoenen zijn niet verplicht, een valhelm wèl.
Programma 31-3-2013
Route: Overloon, St. Anthonis (boswachterrij), Landhorst en Elsendorp (95 km)
Wegkapitein: Eugene van Bavel
Vertrek: 8.30 uur (Denk aan de zomertijd!)
Groetjes Sjaak van Enckevort