Verslag Véloklubrit naar Wessem 24 september
Het was donderdag 21 september volgens mij dat ik het verslag van vorige week las en tot mijn schrik tot de ontdekking kwam dat ik op zondag wegkapitein voor de rit naar Wessem was. Ik had de afgelopen tijd door vakantie en andere beslommeringen er niet aan gedacht dat dit mijn rit was. Bovendien zou ik deze zondag ook nog bereikbare dienst voor het ziekenhuis doen. Grr, 2 problemen.
Gelukkig had ik nog de rit van vorig jaar, toen we maar met zijn 4-er waren zodat de rit voor het merendeel nieuw zou zijn. Echter deze rit was 120km en dat is voor deze tijd van het seizoen te ver. Eerst geprobeerd in de tijd die ik had om deze fatsoenlijk in te korten maar het lukte me niet om deze nog voor te rijden en te controleren.
Maar gelukkig biedt Strava uitkomst. Ik zag dat Sjaak afgelopen vrijdag naar Wessem was gefietst en deze rit was ongeveer 100km. Ik appen met Sjaak of ik zijn rit mocht “lenen”. Beter goed gejat dan slecht verzonnen dacht ik daarbij. Gelukkig heeft onze voorzitter een groot hart waar hij over streek en zei dat het goed was. Achteraf bleek het een route van Piet te zijn. Nou ja zeg!!!
OK 1e probleem opgelost en dankzij een vriendelijke collega werd het 2e probleem ook snel opgelost zodat ik nog uitloop had tot 13.00uur.
Nog gauw een koffieplaats geregeld in Grathem en de rit kon van start gaan.
De weersvoorspelling was dat het een zonnige dag zou worden zodat het voor mij duidelijk was dat het korte broekenweer zou zijn. Maar daar was niet iedereen het mee eens bleek om 8.00uur bij de kerk. Stond ik daar mooi voor schut in mijn eentje met de korte broek en de rest allemaal lange broeken of te heet gewassen broeken die tot halverwege de kuiten kwam.
Maar gelukkig konden niet veel mensen dit zien aangezien het tijdens de tocht zeer mistig was, of zoals Sjaak zei: we zagen geen hand voor ogen en hebben ons steeds vast moeten houden aan de vangrails.
Maar goed, voordat we vertrokken hebben we nog eerst stilgestaan bij het overlijden van ons fietsmaatje Leo Hesen en aan de groep doorgegeven wanneer het afscheid zou zijn.
Ondertussen waren we met 8 man die deze mistige tocht zouden gaan fietsen.
Als wegkapitein is het de bedoeling dat je de weg wijst. Dit kan alleen maar als iedereen je ook volgt. Nadat ik effe omkeek zag ik dat behalve Huub niemand volgde. Ik dacht: zo mistig is het nu ook weer niet dat niemand mij heeft zien wegfietsen. Gelukkig zagen we ze op een gegeven moment toch naderen. De rit ging via Maasbree, binnendoor naar Baarlo, stukje langs de rijksweg (zag toch niemand 😉) en zo gingen we binnendoor naar Neer en Buggenum richting Horn.
Helaas ging het voor Piet niet helemaal van een leien dakje. Doordat het zo mistig was wist Piet niet op wat voor ondergrond we aan het fietsen waren en ging daarom het wegdek eens van heel dichtbij bekijken. Niet slim want daardoor is zijn kleding alweer kapot. Tonny zal er wel gek van worden dit jaar. Is al de zoveelste keer dat hij valt. Dikke pech, vandaar verzoek ik iedereen om deze valpartij niet door te vertellen aan haar zodat Piet volgende keer toch weer mee mag fietsen.
Roermond lieten we links liggen en gingen bij Linne de maas over waarbij ik als kapitein een nietbestaande weg probeerde te vinden maar dat lukte dus niet. Gauw weer achter de slimme mensen aan die wel de weg wisten en weer de kop overgenomen. Na wat verschillende mensen naast mij op kop te hebben gehad naderden we Grathem waar in cafe Geraats de koffie lekker vers ingeschonken werd en we weer een beetje op konden warmen. Na een 2e kop werd er besloten door mij om toch maar weer verder te fietsen. Nadat Sjaak zijn helm weer gevonden had en er afgerekend was weer de fiets op en richting Heitse en Roggel om door de kom van Helden richting Koningslust weer naar Sèrum te fietsen waar we nog een extra lusje moesten maken omdat de kom was afgesloten vanwege de Duo-marathon waar Els, de dochter van Jan ook aan meedeed. Klokslag 12.00uur waren we weer op het terras waar nog een lekkere Leffe voor me klaar werd gezet en er nog nagekletst kon worden voordat de zondag echt beginnen kon.
Oja, vanaf het moment dat we het viaductje bij het Broek overgingen en Sèrum binnenkwamen begon de zon te schijnen en wisten we weer waar we waren.
En nog een laatste mededeling voor Eugène: de tocht was 96,3km met een gem. snelheid van 29,5km/h.
En de allerlaatste mededeling: De rit van volgende week naar Baexem-Grathem-Hunsel-Thorn, wordt geleid door Piet i.p.v. Huub.
Jullie dagreporter/wegkapitein Henk Hoeijmakers