Maar liefst 10 Véloklubleden, waarvan 4 leden met partner, stonden om ca. 8.00 uur aan de start van de 28-ste editie van de jaarlijkse toertocht Klimmen-Banneux-Klimen. En we waren niet de enigen. Er namen bijna 4000 deelnemers(sters) deel aan deze pittige tocht over 140 km en 2000 hoogtemeters. Het weer was perfect. ’s Morgens 6°C, maar ’s middags zelfs 25°C. Het parkoers is altijd adembenemend. Prachtige uitzichten en heel veel hoogstamfruitbomen die volop in bloei staan. Dit was echt genieten geblazen.
Het fietsen ging prima alhoewel er op de steile heuvels diverse kleinere groepjes werden gevormd. Stan Janssen die al eerder met zijn vrouw Nelly was gestart, liet Nelly flink wat kopwerk doen toen we hem voorbij reden. Bij de 1-ste pauze plaats in Banneux groeppeerde de WML-colonne weer enigszins. Hans Scheres had dit seizoen nog weinig klimwerk verricht en dat is te merken ook, zei Hans. Vooral voor degenen die in juni/juli meedoen aan de Italiaanse fietsweek zijn dit soort tochtjes ideaal in de voorbereiding. Bij Pepinster was de supersteile klim vanwege wegwerkzaamheden eruit gehaald en daarvoor in de plaats kwam een iets makkelijkere beklimming (maar toch nog 18%) in de plaats. Als compensatie had de organisatie nog de Eyserenbosweg op het einde van het parkoers toegevoegd. Dat was voor de meesten nog even flink op de tanden bijten. Piet Janssen werd overmand door krampaanvallen en moest de kopgroep hierdoor laten gaan. Of dit met zijn leeftijdsverhoging in het afgelopen weekend te maken heeft, is nog de vraag.
Vanaf 13.30 uur streken de eerste Véloklubleden op het terras bij de finish neer. Het was er heerlijk toeven in het zonnetje. Alleen kwam op een gegeven moment de vraag: Waar is Hans? Deze liet wel erg lang op zich wachten. Zou hij pech hebben gehad? Is hij misschien gevallen? Na een tijdje werden we echt ongerust en begonnen we zijn 06-nummer te achterhalen. Oh daar in de verte daar komt ie aan, riep iemand. Hans had het laatste gedeelte als een ware kruistocht ervaren. Ik zie hiëlemaol AAA, zei hij op zijn Hôrsters. Gelukkig was er niks ernstigs gebeurd. Na een opfrispauze kon Hans er toch weer om lachen.
Kortom, het was onder ideale omstandigheden weer een prachtige fietsdag geweest.
Groetjes Sjaak van Enckevort.